وبگاه عالی نیوز

آیت‏ اللَّه سیدمحمدباقر صدر در سال 1313 ش (1353 قمری) در کاظمین در خانواده ‏ای فقیر اما نابغه ‏پرور به دنیا آمد. پدرش فقیه بزرگوار سیدحیدر و مادرش دختر شیخ عبدالحسین آل یاسین و بانویی باتقوا بود. آیت ‏اللَّه صدر در کودکی پدر را از دست داد و تحت کفالت برادرش، سید اسماعیل، قرار گرفت. وی پس از فرا گرفتن مقدمات و اصول نزد استادان آن زمان و برادرش، راهی نجف اشرف شد و قبل از 20 سالگی به مرحله اجتهاد نائل آمد. این عالم جوان در سن 22 سالگی نخستین اثر علمی - تحقیقی خود را به نام "غایةُ الفکرِ فی علمِ الاصولِ الفقه" را به جهان علم ارایه نمود و کتاب‏های فَلسفَتنا و اقتصادُنا که پس از آن به رشته تحریر درآمدند سمبل قدرت نمایی ایدئولوژی اسلامی در برابر اندیشه ‏های وارداتی غرب بودند. آیت ‏اللَّه صدر مسأله رهبری فکری را از مسأله رهبری سیاسی جدا نمی‏ دانست و همگام با فعالیت‏های فکری، به فعالیت‏های سیاسی و رهبری سیاسی جامعه نیز همت می‏ گماشت. از این‏رو، وجودش خطری برای بعثیان به شمار می ‏آمد و همین امر باعث رنجش حاکمان بعثی عراق گردید. آیت‏ اللَّه صدر نقش ارزنده ‏ای در حمایت از انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) داشت و این امر برای رژیم خونخوار عراق ناخوشایند بود. سرانجام حزب بعث عراق پس از دستگیری ایشان و نیز خواهر ارجمندش، سیده بنت الهُدی صدر، آنان را به طرزی فجیع به شهادت رساندند. شهادت این مرد بزرگ و خواهر مکرمه‏ اش پس از شکنجه ‏های فراوان در زندان‏های رژیم بعثی عراق در روز 19 فروردین 1359 شمسی مصادف با 24 جمادی‏الاولی سال 1400 قمری در 47 سالگی واقع شد. بدن خونین و شکنجه دیده این شهیدان به طور مخفیانه تحویل یکی از افراد خانواده صدر گردید و اجساد مطهرشان بدون حضور دیگران به خاک سپرده شد.